Voedingsonderwijs in opleiding geneeskunde te beperkt
Voedingsonderwijs in opleiding geneeskunde te beperkt
VNIG 9 december 2019
Hoewel gezonde voeding veel mogelijkheden biedt voor preventie en herstel van (chronische) ziekte, is er nog steeds te weinig ruimte voor vrijgemaakt in het onderwijscurriculum van geneeskundestudenten. Hierdoor worden de studenten geneeskunde onvoldoende in staat gesteld de ruime mogelijkheden die gezonde voeding biedt voor herstel van gezondheid optimaal te benutten. Dit schrijft prof. Gert Jan Hiddink, emeritus hoogleraar Nutrition Communication through Health Professionals aan Wageningen University & Research in een internationale publicatie Nutrition in medical education: a systematic review, die onlangs werd gepubliceerd in The Lancet.
Samen met Australische en Nieuw-Zeelandse hoogleraren analyseerde hij de curricula van internationale geneeskundeopleidingen. Hun systematische analyse bracht deze bevinding aan het licht, juist in een tijd waarin moderne voeding voor veel gezondheidsproblemen zorgt. Welvaartsziekten zoals overgewicht, hart- en vaatziekten en diabetes type 2 bijvoorbeeld worden veroorzaakt door een ongezond voedingsaanbod. Adviezen voor een gezonde leefstijl, kennis over motiveren en gedragsverandering en doorverwijzing naar behandelaren zoals de diëtist of medisch voedingsconsulent behoren allen te worden opgenomen in de curricula, volgens Hiddink.
Onderwijs in de geneeskunde kan worden versterkt door voedingsleer als verplicht vak op te nemen in de studie medicijnen. Bovendien is het van belang dat kennis over voeding wordt opgenomen in de eindtermen van de opleidingen. Initiatieven om voedingsleer te integreren in het curriculum dienen de financiële middelen te krijgen om onderwijsinnovatie op dit vlak verder te realiseren.
De hele publicatie, inclusief voorbeelden van initiatieven voor integratie van voeding in het geneeskundecurriculum is hier in te zien.
Bronvermelding:
Crowley, J., Ball, L., & Hiddink, G. J. (2019). Nutrition in medical education: a systematic review. The Lancet Planetary Health (Vol. 3).